با این روش هرگز بین فرزندانتان فرق نخواهید گذاشت!
تاریخ انتشار: ۲ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۷۹۸۹۷
۱. احساستان را بپذیرد ۲. با هرکدام از فرزندان جداگانه وقت بگذرانید ۳. در تنبیه و تشویق منصف باشید ۴. همه فرزندانتان را بابت رفتارهای مثبتشان تشویق کنید ۵. رفتاری نکنید که فرزندان احساس کنند بینشان فرق میگذارید ۶. برای سازگارکردن آنها تلاش نکنید ۷. عادل باشید ۸. نگرانی فرزندان را جدی بگیرید سخن نهایی
به گزارش اقتصاد آنلاین؛ بهاعتقاد دکتر پل هوک مایز، فرق گذاشتن بین فرزندان کاملا طبیعی است، اما به این معنی نیست که اشکالی ندارد و ممکن است منجر به آسیبهای ماندگار به فرزندان شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اعتراف به فرق گذاشتن بین فرزندان خوشایند نیست، اما تظاهر به علاقه یکسان هم به تغییر وضعیت کمکی نمیکند. بهاعتقاد دکتر هوک مایر، نکته مهم در فرق گذاشتن بین فرزندان این است که اجازه ندهید اولویتهای شما بر تربیت فرزندان تأثیر منفی بگذارد. انکارکردن رفتارهای ناشی از فرق گذاشتن بین فرزندان، کمکی به حل مسئله شما نمیکند، اما با پذیرش آنها میتوانید اقدامات مؤثرتری انجام دهید و به یک اندازه آنها را دوست داشته باشید.
در این زمینه بخوانید؛
دلبستگی ایمن در کودک چطور ایجاد می شود؟
فرزندم با ازدواج مجددم مخالف است؛ چه کنم؟
اختلال وسواس مو کندن در نوجوانان را جدی بگیرید + درمان
۲. با هرکدام از فرزندان جداگانه وقت بگذرانیدوقتگذراندن با فرزند موردعلاقه آسان است و والد و فرزند خوب با هم کنار میآیند. یعنی درگیری محدودی دارند، از بودن کنار هم لذت میبرند، علایق و سرگرمیهای مشابهی دارند و رابطه آنها بدون نیاز به برنامهریزی هم عالی است. مسئله اصلی وقتگذراندن با کودکانی است که موردعلاقه والدین نیستند و اغلب تفریحات و سرگرمیهای یکدیگر را درک نمیکنند. چه باید کرد؟
دکتر هوک به والدین پیشنهاد میکند وارد دنیای فرزندان شوند و برای آنها زمان بیشتری بگذارند. در نظر بگیرید فرزندان شما به زمان و توجه یکسانی نیاز دارند. حتی اگر عاشق ورزش کشتی نیستید یا درک نمیکنید چرا کودکتان از تماشای قطارها لذت میبرد، با او همراهی کنید. حداقل ۱ بار در ماه برای هر فرزندتان زمانی ویژه در نظر بگیرید. علاوه بر این، سعی کنید هرروز چند دقیقه با کودکان خود زمان صرف کنید. به آنها توجه و علاقه نشان دهید و مطمئن شوید تکتکشان احساس ارزشمندی میکنند.
۳. در تنبیه و تشویق منصف باشیدقوانین تنبیه و تشویقتان برای هرکدام از فرزندانتان را بررسی کنید. برای فرزندان موردعلاقه خود استثنا قائل میشوید یا به همه امتیازات مشترکی میدهید؟ شاید اگر فرزند موردعلاقه شما کاری را فراموش کند، بهنظرتان طبیعی باشد، اما وقتی فرزندان دیگر چنین اشتباهی بکنند، بهشان بگویید باید مسئولیتپذیرتر باشند و مدام بهشان تذکر بدهید.
البته منصفبودن به این معنا نیست که همیشه با آنها یکسان برخورد کنید. انتظارات شما درباره مسائل مختلف باید بر اساس سن و میزان بلوغ فرزندانتان باشد. فقط مطمئن شوید که علت فرق گذاشتن بین فرزندان منطقی باشد و میزان تنبیه و دریافت پاداش آنها نیز قوانین مشخصی داشته باشد.
۴. همه فرزندانتان را بابت رفتارهای مثبتشان تشویق کنیدشاید بیشتر اوقات در حال تشویق فرزند محبوبتان باشید، در حالی که باید همه فرزندان را بابت رفتار خوبشان تشویق کنید. مثلا از اینکه تکالیفشان را بهموقع انجام دادهاند قدردانی کنید یا از میزان صبوری آنها زمانی که مشغول انجام کارهای منزل هستید. اگر دیدید کار خوبی میکنند بهجای تشکر ساده، تشویقشان کنید و دلیلش را به آنها توضیح دهید.
اگر یکیدو تا از فرزندانتان بیشتر از بقیه بازیگوش باشند، پیداکردن کارهای مثبت برای تحسین آنها سختتر خواهد بود، اما حتما رفتار خوبی برای تشویقکردن آنها پیدا میکنید. تحسین احساس خوبی به آنها میدهد و با این کار نشان میدهید رفتار آنها برای شما ارزشمند است.
۵. رفتاری نکنید که فرزندان احساس کنند بینشان فرق میگذاریدتصور کنید برای گردش روزانه با فرزندان خود در حال قدمزدن هستید. فرزند کوچک شما بیقراری میکند و عقب مانده است. شما با گفتن جملهای مانند «اگر برادرت اینقدر عقب نماند، میتوانیم برویم و بستنی بخوریم»، به کودکی که عقب مانده است احساس مقایسهشدن و درکنشدن میدهید، در حالی که میتوانید با تشویق او به حرکت سریعتر، سبب نشاط و همراهی او شوید.
فراموش نکنید مقایسه فرزندان، آنها را مقابل یکدیگر قرار میدهد. هر کودکی تواناییهای خاص خودش را دارد و منحصربهفرد است. مقایسه تواناییها و نحوه انجام کارهای روزانه کودکان اغلب تشویقکننده نیست و نتیجه معکوس میدهد. مقایسهکردن در نهایت منجر به تسلیمشدن کودکان و اجتناب از تلاش بیشتر آنها میشود.
کودکان بهطور طبیعی تلاش میکنند والدین را راضی نگه دارند و مقایسه آنها با یکدیگر سبب افزایش اضطراب و استرس فرزندان میشود و عزتنفس آنها را کاهش میدهد. بهخصوص زمانی که باور کنند خواهر و برادرشان بهتر از آنها هستند. راهنمایی و تشویق خصوصی کودکان اقدام بهتری است.
۶. برای سازگارکردن آنها تلاش نکنیداگر فرزندان شما دائما احساس میکنند اجازه دیدن برنامههای تلویزیونی خودشان را ندارند، چون خواهر یا برادر کوچکشان میترسد یا نمیتوانند غذاهای خاصی را بخورند زیرا خواهر یا برادرشان به آنها حساسیت دارد، ممکن است برنجند. سعی کنید برای آنها فضایی فراهم کنید که هرکدام از برنامههای موردعلاقه خودشان بهرهمند شوند. برای فرزندان شرایط دلخواه خودشان را ایجاد کنید و بهجای مقابله، با آنها همدلی کنید.
۷. عادل باشیدسادهترین راهی که نشان میدهد دچار فرق گذاشتن بین فرزندان نیستید، رفتار عادلانه است. مثلا موقع خرید هدیه سال نو، مطمئن شوید همه فرزندان شما تعداد یکسانی هدیه با هزینه مساوی دریافت میکنند. سعی کنید برای همه فرزندان امکانات یکسانی فراهم کنید. اگر مرتب برای کوچکترین فرزندتان اسباببازی بخرید و توجهی به فرزندان بزرگتر نداشته باشید، عادلانه نیست. سعی کنید برای فرزندان بزرگتر هم چیزهای کوچکی متناسب با سن و نیازشان بخرید.
۸. نگرانی فرزندان را جدی بگیریدممکن است بچهها بهخاطر فرق گذاشتن بین فرزندان به شما اعتراض کنند. وقتی فرزندان از شما شکایت میکنند، مقابله با آنها بیفایده است و هیچ کمکی به رفع نگرانی آنها و عواقب نامطلوب آن در بزرگسالی نمیکند. بهجای نادیدهگرفتن نگرانیهای فرزندان سعی کنید آنها را برطرف کنید. در ادامه، به شما چند روش کارآمد را معرفی میکنیم.
۱. حقیقت را بیان کنید
تصور کنید فرزند بزرگترتان تلفن همراه دارد و فرزند کوچک نه. این رفتار از نگاه او عادلانه نیست، پس درباره دلایل تصمیمتان با او صحبت کنید. یا مثلا اگر خواهر یا برادرش زمان بیشتری برای بازی دارد، به او بگویید میتواند با انجام بهموقع تکالیفش بهاندازه آنها بازی کند.
۲. درباره شباهتها صادق باشید
ممکن است علایق مشابه شما و یکی از فرزندان باعث شود زمان بیشتری برای او بگذارید و این فرزندان دیگرتان را ناراحت کند. میتوانید با توضیح صادقانه، وضعیت را بهتر کنید. همچنین حتما بگویید وقتگذراندن با فرزندی که با او تفریحات مشابهی ندارید هم به همان اندازه برای شما لذتبخش است. هرگز در مقابل اعتراض آنها مقاومت نکنید و از پیشنهادها برای بهبود شرایط استفاده کنید.
۳. به آنها بگویید دوستشان دارید
به همه فرزندانتان بگویید دوستشان دارید و ارتباط نزدیک با برادر یا خواهرشان چیزی از عشق شما به آنها کم نمیکند. همچنین دلایل توجه بیشتر خودتان به یکی از فرزندان را بیان کنید و منطقی توضیحش دهید.
۴. احساسات کودکتان را تأیید کنید
حتی اگر نمیدانید نگرانیهای فرزندتان ناشی از کدام رفتار شماست، احساسات او را تأیید کنید. به آنها نشان دهید متوجه احساس نگرانی و ناراحتی او هستید و خودتان هم بابت این مسئله نگرانید.
۵. مراقب فرق گذاشتن بین فرزندان توسط دیگران باشید
ممکن است عامل فرق گذاشتن بین فرزندان شما نباشید و همسر، دوستان یا اعضای خانواده شما و همسرتان ناخواسته مرتکب چنین رفتاری شوند. اگر شما متوجه این رفتار شدهاید، احتمالا فرزندان شما هم متوجه آن هستند. فراموش نکنید با تلاش برای جبران و نشاندادن توجه و محبت به دیگر فرزندان اوضاع بدتر میشود. با صحبتکردن و بیان دلایل نگرانی با همسر و اعضا خانواده میتوانید بهراحتی این مسئله را برطرف کنید.
سخن نهاییفراموش نکنید فرق گذاشتن بین فرزندان خیانت به فرزندان دیگر نیست و نباید بابت آن خجالت بکشید. میتوانید با ایجاد محیط دوستداشتنی برای هریک از فرزندان حامی آنها باشید و نشان دهید برای شما ارزشمند هستند. سعی کنید راههای جدیدی برای ارتباط با کودکان خود پیدا کنید. اگر شما هم تجربهای در این زمینه دارید که میتواند به دیگران برای حل مشکل فرق گذاشتن بین فرزندان کمک کند، لطفا آن را برای ما بنویسید.
منبع: chetorمنبع: اقتصاد آنلاین
کلیدواژه: تربیت فرزند اخبار عمومی فرق گذاشتن بین فرزندان فرزندان شما همه فرزندان مطمئن شوید سعی کنید
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۷۹۸۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سندروم «مسئله با پدر» در کمین دختران
به گزارش تابناک، زنان مبتلا به این سندروم مکرر به دلایل اشتباه، مردان اشتباه را به عنوان شریک عاطفی خود انتخاب میکنند. همچنین علاقهمندی به مردان مسنتر، رفتار چسبنده و کنترلکننده، داشتن روابط خارج از عرف متعدد، نیاز به تأیید زیاد و اطمینانبخشی از عشق و دوستداشتنی بودن، ناتوانی در تنها بودن و انتخاب شریکهای عاطفی آسیبرسان یا سودجو از دیگر علایم ابتلا به این اختلال است. همچنین اعتمادبهنفس پایین هم از نشانههای مبتلایان به این اختلال است. چنین افرادی معمولا اعتمادبهنفس پایینی دارند و به دلیل نابرخورداری از محبت کافی پدر در دوران کودکی احساس پوچی و افسردگی میکنند.
6 رفتار اشتباه پدرها با دخترانشان
انواع مختلفی از رفتارهای پدرها وجود دارد که عامل آسیبهای دوران کودکی و مسائل مربوط به روابط بزرگ سالی دخترانشان هستند. این اشتباهات باعث میشود تا ابتلا به سندروم «مسئله با پدر» در کمین دختران باشد.
1 پدری که از نظر عاطفی در دسترس نیست
آنها از نظر فیزیکی در خانه حضور دارند اما از نظر عاطفی در دسترس دخترانشان نیستند. کودک با وجود داشتن والدینی که از نظر فیزیکی در دسترس هستند اما به نیازهای روانی و عاطفی اش پاسخ نمیدهند، احساس ناقصبودن و رهاشدن میکند.
2 پدر بدرفتار و خشن آنها
با دخترانشان تکانشی، تندخو و ناپایدار رفتار میکنند. هر دختری ممکن است در زندگی اشتباهاتی داشته باشد اما رفتارهای تند و توهین آمیز باعث میشود تا شخصیت او به درستی شکل نگیرد و آسیب ببیند.
3 پدر نازپرورده
در کنار چنین پدرانی، فرزندان بسیار لوس و نازپرورده میشوند و به دنبال شریکی خواهند بود که با آن ها مانند یک ملکه رفتار کند. بیشتر این دخترها خواهان افرادی هستند که از نظر مالی توانایی ارائه زندگی مجللی را داشته باشند و فکر میکنند سزاوار آن هستند.
4 پدر سمی و کنترلکننده
والدینی هستند که به شدت بر فعالیتها و تصمیمات فرزندان خود به خصوص دخترانشان تمرکز میکنند. این والدین بیش از حد درگیر زندگی فرزندان خود هستند و آنها را از ناامیدی محافظت میکنند. دختران این والدین اغلب در مقابله با چالشهای زندگی شکست می خورند و توانایی مدیریت اوضاع را ندارند.
5 پدر ویران و وابسته
این ها پدرانی هستند که برای بقای روزمره خود به دختران شان وابسته هستند. مراقبت از پدری که کار نمیکند و درگیر آسیبهای اجتماعی مانند اعتیاد و ... است، میتواند منجر به اعتمادبهنفس پایین در فرزندان شود. چنین دخترانی در آینده به راحتی توسط مردان استثمار می شوند.
6 پدر مضطرب و ناآشنا با حمایتگری
در یک رابطه معمولی پدر و دختر، دختر به پدرش نگاه و او را تحسین میکند. اگر دختری در کنار پدری بزرگ شود که همیشه نگاه منفی دارد، ایمانش به توانمندیهایش کاهش می یابد. همچنین ممکن است سرکش و احتمالاً افسرده شود. تکرار دلسرد شدن از حمایت مردان زندگی اعم از پدر یا شریک عاطفی ممکن است زنان مبتلا به این سندروم را به این نتیجه برساند که مردان موجودات بیعاطفه و غیرقابل اعتمادیاند. بنابراین از مردان فاصله می گیرند و تا حد امکان از برقراری ارتباط با آنان خودداری می کنند.
نکته پایانی
هرچند این سندروم یک اصطلاح بالینی یا پزشکی نیست و تا امروز بهطور رسمی توسط روان شناسان یا روان پزشکان به رسمیت شناخته نشده است ولی تاثیر رابطه پدر و فرزند مخصوصا برای دختران در زندگی بزرگ سالی آنها بسیار خواهد بود و میتواند نقش تعیین کنندهای در روابط آتی دختران بازی کند.
منبع: خراسان